Σο όραμαμ ελέποσεν
και κλαίω γιατεσένα
νύχταν ημέραν καιούμαι
μάνα ναϊλί εμένα...
Ας είχα ίναν πεθερά άμον την λαζαρίναν
κάθαν ημέραν εφάζνε με ωβά και μακαρίνα
Η πεθερά μ καταράται αντάρας και κατάρας
τ' οφρύδεα τς πα ετσόκεψαν άμον φουρνί καμάρας
Η πεθερά μ οικοδέσπενα το ξύγαλάν ατ'ς στύπον
ασοι γαμπρούς άτ'ς αγαπά ασ' όλιον το μικρίκον
ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΑΤΑ
Τ' ΕΜΟΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΑΚΡΑΝΟΙΧΤΟΝ ΤΑ ΠΟΡΤΑΣ ΕΚΡΕΜΙΑΝ,
ΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΡΙΑ ΕΣΑΠΑΝΕ ΚΑΙ Τ' ΑΝΟΙΓΑΡΙΑ ΕΧΑΘΑΝ
ΚΙ ΗΝΤΖΑΝ ΚΙ ΑΝ ΕΝ' ΕΜΠΑΙΝ' Κ' ΕΒΓΑΙΝ' ΚΑΙ ΚΕΙΤΑΙ ΟΣΟΝ ΝΤΟ ΘΕΛΕΙ.
ΕΡΘΑΝ ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΕΦΑΓΑΝ, ΝΕΓΚΑΣΜΕΝ' ΕΝΕΠΑΓΑΝ,
ΑΧΠΑΡΑΓΜΕΝ' ΕΚΡΥΦΤΑΝΕ, ΝΥΣΤΑΓΜΕΝ' ΕΚΟΙΜΕΘΑΝ.
ΜΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΤΑ ΝΥΧΤΑΣ ΚΡΥΦΤΕΡΙΤΣΑΝ
ΑΓΕΛΑΣΤΟΙ ΕΓΕΛΑΣΑΝ ΚΑΙ ΠΟΝΕΜΕΝ' ΕΧΑΡΑΝ.
ΠΟΣΟΙ ΓΕΡΟΙ ΕΠΟΙΚΑΝΕ ΕΚΕΙ ΑΠΕΣ' ΠΑΡΑΚΑΘΙΑ,
ΕΙΠΑΝΕ Κ' ΕΤΡΑΓΩΔΕΣΑΝ Κ' ΕΚΛΑΨΑΝ ΜΕΤ' ΕΜΕΝΑΝ.
ΕΓΩ ΚΑΝ'ΝΑΝ 'Κ' ΕΔΙΩΞΑ, ΚΑΝ'ΝΑΝ 'Κ' ΕΧΟΛΟΠΟΤ'ΣΑ,
ΚΑΝ'ΝΟΣ ΧΑΤΙΡ' 'Κ' ΕΧΑΛΑΣΑ ΚΑΝ'ΝΑΝ ΕΓΩ Κ' ΕΚΛΑΙΝΤΣΑ.
ΕΜΕΝ ΠΟΛΛΟΙ ΕΔΙΩΞΑΝ, ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΛΟΠΟΤ'ΣΑΝ
ΧΑΤΙΡ' ΚΑΝΕΙΣ 'Κ' ΕΠΟΙΚΕ ΜΕ, ΕΜΕΝ ΠΟΛΛΟΙ ΕΚΛΑΙΝΤΣΑΝ.
ΕΜΕΝ ΤΟΥΣΜΑΝ' 'Κ' ΕΚΛΑΙΝΤΣΑΝΕ ΤΟΥΣΜΑΝΤΣ 'Σ ΣΟΝ ΚΟΣΜΟΝ 'Κ' ΕΧΩ
ΕΜΕΝ ΟΙ ΦΙΛ' ΕΚΛΑΙΝΤΣΑΝΕ Ο ΘΕΟΝ ΝΑ ΚΛΑΙΝΙΖΕΙ ΑΤ'Σ.
(από το "ΟΝΕΡ'ΤΑ ΠΟΝΙΑ ΤΑΜΑΤΑ" του Κ.Διαμαντίδη)
Εγώ εσέν εγάπανα
εσύ εμεν κ εθέλνες
εγώ εποίνα παλαλά
κι εσύ σεΐρ ετέρνες...
Θα σύρω και σαρεύω σε με τα σεράντα κάστρα
εσύ κι παιενεύκεσαι τον ουρανόν με τα άστρα...
Αρνί μ' άλλο μη παρχαρεύτς
κατήβα σα Φτελένια
θα στείλω κι αγοράζω σε
για τα μαλλόπα σ' χτένια
Τέρεν τη λάμπαν πως πιάν'
το παραθύρ' φωτάζει
τέρεν και το μικρόν τ' αρνί μ'
μαναχόν πως νυστάζει
Τ' οσπίτοπο σ' απές σ'ορμάν τ' ολόερα τσαούλε
το κορίτς εγώ ντ'άγαπώ τ'ομμάτε τς είν τσαχούρε
Έλα τρυγώνα μ' με τ' εμέν πάμε σα ερημίας
μανάχον ο Θεός να ελέπ ντ' εφτάμε τ' αμαρτίας
Ταφίν ε(γ)έντον το κρεβάτ,
και χώμαν το γιοργάνι μ'
όλεν ντο είχα τη ζωήν,
επαίρες από πάν' ιμ'.
Αμόν βρεχή έρθες πουλί μ',
εκχύες σην καρδία μ'
και ατό δεντρόν απότιστον,
ένοιξεν τα κλαδία.
Έλα τρυγόνα μ' με τ' εμέν να πάμε σο παρχάρι
κοιμούμαι κι αναπάγουμαι σου σπαρελί σ΄τ' αστάρι
Έλα τρυγόνα μ' με τ' εμέν να πάμε σ' ερημίας
μανάχον ο Θεόν να ελέπ' ντ' εφτάμε μασχαρίας
Esh ολιμαυρα το μάτιε το μελαχρινον,
σεβνταλή και αγαπημενο εν και το ξανθόν
------------------------------------------------
Ο πρόσωπος ηλιόλουστον, η καλατσής μελενε
η μυρας εν τριαντάφυλλον η ψύς μαλαματένε
Η μύρας σκουντουλίζ αμον παρχάρε τσιτσιακόπον,
σο ψιοπος το χρυσόχτυστον κρατ μεν ολίγον τόπον